Η ενατένιση των ανθισμένων κάμπων αποτελούσε από την αρχαιότητα προνόμιο των αριστοκρατών που διασκεδάζοντας την πλήξη τους έγραφαν ποίηση, τραγουδούσαν, χόρευαν και ζωγράφιζαν την ανοιξιάτικη γη. Αντιθέτως, οι εργάτες που δούλευαν τη γη των αριστοκρατών είτε απουσιάζουν επιμελώς επί αιώνες από την εικονογραφία του τοπίου είτε τις σπάνιες φορές που εμφανίζονται, παρουσιάζονται συνήθως χαρωποί δημιουργώντας την εντύπωση ότι η γεωργία είναι μια ειδυλλιακή ασχολία χωρίς μόχθο.
Η απεικόνιση της γης ως τοπίου λειτουργούσε ως σύμβολο ισχύος για τους γαιοκτήμονες που πόζαραν συχνά με φόντο την ιδιοκτησία τους. Διαιωνίζοντας τα γνωστά στερεότυπα, το τοπίο στη φωτογραφία μοιάζει να αποτελεί σε μεγάλο βαθμό ανδρική επικράτεια έως τον 20ο αιώνα.
Για δεκαετίες η κυρίαρχη εικόνα της υπαίθρου και των κατοίκων της, στην Ελλάδα τουλάχιστον, είχε συγκροτηθεί σε μεγάλο βαθμό από αστούς εκδρομείς. Οι φωτογραφίες της υπαίθρου τραβηγμένες από ανθρώπους που ζουν σε αυτήν ίσως κάποτε μας δώσουν την ευκαιρία να επαναπροσδιορίσουμε την αγκυλωμένη εικονογραφία του ελληνικού τοπίου και τα στερεότυπα που δημιούργησε η αστική ματιά.
Η διαπίστωση ότι η άνοιξη είναι η πιο τουριστική εποχή του κάμπου συμβαδίζει σε κοινοτοπία με την αυτονόητη συνθήκη της έγχρωμης καταγραφής του. Είναι αναπόφευκτο ότι σε μια έκθεση ερασιτεχνών φωτογράφων με τίτλο «Ανθισμένες Ροδακινιές» προϊδεάζεται ο θεατής για φωτογραφικές προσεγγίσεις στα όρια της ταυτολογίας. Ένας εορτασμός της φύσης με καταγραφές των ανθισμένων δέντρων με αξιοσημείωτο όμως εύρος συνθέσεων, σχολίων και αναφορών. Είναι αδύνατον κάποιες απροσδόκητες φωτογραφίες της έκθεσης να μην παραπέμψουν στη γιαπωνέζικη γιορτή των ανθισμένων κερασιών και στα «Όνειρα» του Κουροσάβα.
Παρόλη όμως την αισθητική ανάταση που προτείνει η έκθεση, μας υπενθυμίζει ότι η βαθιά πληγωμένη από τον άνθρωπο φύση, δεν παύει να μας συγκινεί με την επίμονη γενναιοδωρία της και να προκαλεί ελεγειακές σκέψεις, όχι μόνο για το μέλλον της γεωργίας στα χρόνια της κρίσης αλλά και για τον άνθρωπο ως είδος.
Μανώλης Σκούφιας, 2020
Ανθισμένες Ροδακινιές - Φωτογραφία: Μαλαπέτσας Αλέξανδρος